برای رفتن پای سخنرانی احمدی نژاد 50 لیتر بنزین هم کافی نیست ولی برای سفر به فضا یک لیتر بنزین هم نیاز نیست

امان از سادگی امان از فراموشی.
مشکل اینجاست که ما میگیم مخالفیم ولی هنوز پای دروغ پردازی های دولت و حکومت نشستیم.
اونقدر دلقک بازی های این میمون و نوکرهاش برامون مهم شده که حتی نشستیم تجزیه و تحلیل میکنیم!
یک نوکر مثل متکی میره یه چاکر دیگه میاد جاش. خوب تموم شد همه ذهنمون میشه متکی متکی متکی...
یا مشایی! جالب اینجاست که همه میدونیم دعوای زرگری راه انداختن ولی عین آدمهای ساده، باز گول میخوریم باز هم فریب...
این خود ما هستیم که بهشون میگیم برامون خوراک درست کنید ما گرسنه خوراکهای خبری شمائیم!
وقتی میبینن با یک جابجایی همه افکار منحرف میشه، خوب چرا نکنن؟
مگه اونا دیگه چی میخان؟
مشکل اینجاست که ما فکر بنزین هستیم فکر یارانه، و بعضی ها که واقعا متاسفم براشون، فکرشون فقط درگیر اینه که چرا نمیتونن دیگه به ادیان توهین کنن!
بالاترین رو کردن مسخره افکار خوشکلشون و تنها راه مبارزه رو در عقده گشایی از ادیان و عقاید میدونن.
اون سبزهایی که سال گذشته رفتن تو خیابون و کشته شدن، دغدغه فکریشون بنزین نبود رفت وآمد وزرا نبود توهین به ادیان نبود. گوجه و نون و پیاز نبود.
اونا برای آزادی و عدالت رفتن و واقعا هم رفتن!
دیگه نمیبینی اینجاها تو وبلاگها حرفی از آزادی بیان باشه حرفی از مبارزه تا پای جون حرفی از خون.
واقعا کجا هستن نداها و سهراب ها که ببینن من تو داریم بر سر توهین به عقاید توسر و کله هم میزنیم و اونا که دشمن قسم خورده من و تواند لبخند رضایت میزنن از اینهمه سادگی و فراموشی و کودکانه فکر کردن.
اونها برای رفتن به فضا میجنگیدن و برای این سفر نیازی هم به بنزین نداشتن ولی افسوس که من و تو شاید با 10 لیتر بنزین کم و زیاد دعای خیری هم به جان دولت نثار کنیم تا بریم پای سخنرانی ها و شوهاشون
همین.