آیا فردا سیفون را میکشیم؟

روزگاری عجیب را میگذرانیم
ما مردم ایران هزاران سال است که دست به گریبان زورگویی و دیکتاتوری و زیاده خواهی حاکمان هستیم
ولی آنچه که آزار دهنده است این واقعیت است که در طول تاریخ ما دشمنان با اعتبار و با ارزشی داشته ایم
کسانی که جنگ با آنان ارزش و اعتباری به خودی خود داشته است
ولی اکنون کسانی مقابل خواست مردم ایستاده اند که بی نهایت پست و فرومایه اند
کسانی که فساد و توهم و جنون، ویژگی های بارز آنان است و هیزی و بی بند و باری شان زبانزد است
حال سوال اینجاست که مردم ایران چه بر سرشان رفته که با اینهمه رشادت و دلیری که در طول تاریخ از خود نشان داده اند اکنون در برابر ظلم و تجاوز عده ای بی مقدار، سکوت کرده
آیا دشمن ما امروز لیاقت نام دشمن را دارد؟ و آیا مبارزه در برابر آن را میتوان مبارزه نامید؟
برای من که اینگونه نیست و من اینها را در حد پیشآب و پیشگلی بیشتر نمیبینم که نه جنگ و مبارزه بلکه سیفون علاج کارشان است.
آیا ما توانایی کشیدن سیفون را پیدا خواهیم کرد؟