Friday, August 24, 2012

برای رسیدن به آزادی باید از پشت میزها و از پس دیوارها بیرون آمد. راهی جز این نیست

برای رسیدن به آزادی باید از پشت میزها و از پس دیوارها بیرون آمد.
راهی جز این نیست
بادکنکها سبز بی صاحب و الله اکبرهای مخفی روی بام ها
راهی بود برای دیروز
و امروز روز اثبات غیرت و فهم ما برای آیندگان است

 آزادی در محلی بنام امنیت مستقر نمی شود.
هر که از شهر بیرون رفت، بگذار برود، ما نمیرویم، این جماعت همیشه همین بوده اند
همینها که بالای گود می ایستند و شعار میدهند لنگش کن و هنرمندان همجنسشان هم افطاری دیکتاتورها را به کمک به مردم ترجیح میدهند همه از یک جنس

امروز که فرصتی داریم تکرار نشدنی آیا میتوانیم درست استفاده کنیم؟ اجلاس سران عدم تعهد
و ژست مردم دوستی و مردم سالاری رژیم و اینکه مردم همه با حاکمیت هستند، آیا به رژیم اجازه دست درازی به مردم تجمع کننده در محل اجلاس و یا حتی در خیابانهای تهران و شهرهای دیگر را میدهد؟
 

یکی از رگهای قلبش میتواند حضور هفتاد رئیس جمهور در تهران را از صدر اخبار خارج کند، و چه ساده فکر میکنند که همه چیز تمام شده...



یکی از رگهای قلبش میتواند حضور هفتاد رئیس جمهور در تهران را از صدر اخبار خارج کند، و چه ساده فکر میکنند که همه چیز تمام شده...

Monday, August 13, 2012

لیست اشخاصی که در این شرایط لینک سرگرمی و خنده و شادی به اشتراک میگذارند

تصور نمیکنم کسی که خودش را ایرانی بدونه این روزها وشبها دلش بخاد از کنسرت های جدید و مد لباس و بازی و سرگرمی بشنوه. ولی یه عده هم هستند که همیشه میخان اوضاع یه جور دیگه به نظر بیاد. دقیقا مطابق الگوی جمهوری اسلامی عمل میکنند. میخوام از همه دعوت کنم یه لیست تهیه کنیم از شناسه این افراد و لینک مورد نظر.

اشکهایی که کسی جز مادر التیام نخواهد داد اما...


غم نان و آب و جای خواب و مرحم زخمت را التیام دهیم... با غم تنهایی و بی کسی ات چه باید کرد؟ مادری که لباس بر تنت کرده و امروز زیر آوار است پدر و خواهر و برادری که دیگر نیستند و اشکهایی که کسی جز مادر التیام نخواهد داد اما... 



Friday, July 20, 2012

ارتش آزاد ایران; از تئوری تا واقعیت

با نگاهی به حکومتهای ایدئولوژیک و تمامیت خواه و انقلابهاییی که به دنبال داشته اند در میابیم هرگونه تغییر بنیادین در چنین جوامعی اول نیازمند اطلاع رسانی همگانی و خواست حداکثری برای تغییر بوده است.
و پس از یک دوره نزاع و چانه زنی های سیاسی بی نتیجه تنها راه پس گرفتن حاکمیت و سپردن آن بدست مردم، با کمک دستگاه های نظامی و با یک کودتای نظامی به نفع مردم شکل میگیرد.

آنچه در سال 57 در ایرا گذشت هم به همین شکی روی داد. سالهای قبل از 57 مردم عملا نتوانستند کاری از پیش ببرند اما در سال 57 مردم با در دست گرفتن اسلحه و درگیری های مسلحانه خیابانی و به کمک ارتش بود که توانستند به نتیجه برسند و آنچه در تونس و مصر و لیبی و در آخر سوریه اتفاق می افتند نیز به همین ترتیب اتفاق افتاده است.

پس آنچه مسلم است واپس گیری حکومت از دست دیکتاتورهای حاکم بر کشور بدون توسط به قدرت نظامی و بدون همراهی بخشی از نیروهای نظامی کشور یا غیر ممکن و یا بسیار طولانی مدت به نظر میرسد.

حال سوال اینجاست که
آیا اینچنین روی دادی با حال و هوای این روزهای ایران قابل پیشبینی هست یا خیر؟
و آیا میتوان انتظار داشت که دستگاهای نظامی ایران به نفع مردم وارد نزاع سیاسی شده و برای دفاع از مردم در برابر زورگویی حاکمیت همانکاری را انجام دهند که ارتش آزاد سوریه انجام داد؟
و بتوان به شکل گیری ارتشی به نام ارتش آزاد ایران امیدوار بود؟

Thursday, March 1, 2012

در خانه نمانیم، دوباره رسالت خبرنگاری تصویری تاریخ ساز خود را انجام دهیم


فردا مطمئنا آمار کمی رای خواهند داد و مطمئنا حکومت برای نمایش شوی ساختگی کاملا مجهز و آماده است
پیامهای اینترنتی و حماسی ما هم به گوش عده زیادی نخواهد رسید
تصاویر رای گیری های سالهای پیش هم برای متقاعد شدن بسیاری کفایت میکند

پس کاری که فردا جمعه 12 اسفند از ما بر می آید خبرنگاری تصویری از صفوف رای دهنگان و استقبال از انتخابات است
تا مانند حماسه های دیجیتال سال 88 آرشیوی ماندگار از دروغهای حکومتی در اختیار دنیا بگذاریم


Saturday, February 25, 2012

من رای میدهم

من رای میدهم

من به استقامت مادران سبز
من به بیگناهی خونهای به ناحق ریخته
من به سوسوی امید در کویر فرهنگی کشورم
من به ضرورت سیلی بیداری بر پیکره به خواب رفته مان
من به چشمهای منتظر ندا و سهراب و صدها کشته شده راه آزادی
من به پایمردی موسوی و کروبی در راه آزادی و مردم سالاری و نه دوران طلایی دجال
من به آزادی در عمل و نه در شعار
من به شوق تغییر در 22 خرداد و نه سودای قدرت اصلاح طلبان
من به امیدهای سبز هزاران هزار ایرانی و نه آروزی مرگ برای به خواب رفتگان ولایت
من به تغییر در خودم در تو و در جامعه به خواب رفته ام
...
رای میدهم

Friday, February 10, 2012

فردا 22 بهمن 1390 رفراندوم است رفتن تو برابر است با جواب آری به ادامه کشتار اسد در سوریه واعلام موافقت بر اضافه شدن بر شهدای 7000 نفری سوری

برادر و خواهر گرامی. شاید تو هم از آن دسته هستی که فردا در نمایش 22 بهمن جمهوری اسلامی شرکت خواهی کرد. آنچه باید از من به عنوان یک دوست بشنوی فقط چند کلمه است امیدوارم با کمی تامل و بدون تعصب در موردش خوب فکر کنی.

رژیم بشار اسد در عرض کمتر از یکسال از شروع مبارزات داخلی خود با مردم خود بیش از هفت هزار نفر مرد و زن و کودک و پیر و جوان را به قتل رسانده است. درحالی که خواسته مردم سوریه الهام گرفته از مبارزات عدالت طلبانه کشورهای عربی با حاکمان مستبد و دیکتاتور خود بوده است. این درحالی است که دولت و رهبری ایران همه آن مبارزات را بهار عربی مینامند به جز قیام مردم سوریه که از نظر آنها فتنه است. دلیل آن هم نفعی است که سوریه برای تداوم حاکمیت گروه حاکمه دارد و نه حق و عدالت و غیره.
سخن من با شما در مورد اشک هایی است که برای امام حسین میریزی و بغضی است که برای مظلومیت آن امام و یاران ایشان گلوی تو را هرسال محرم میفشارد. زجه هایی که برای تنهایی و غربت زینب میزنی. و من و تویی که همه چیز خود را فدای حسین میدانیم و شعار میدهیم که او شهید راه حق است. آیا کشتن 7000 نفر انسان در چند ماه حق بود؟ آیا حمایت بی چون و چرای رهبر ایران از عامل این کشتار وحشیانه حق بود؟ آیا تویی که دانسته ویا ندانسته در دام تجمع حمایتی از رهبر ایران شرکت میکنی عمل حق انجام میدهی؟ آیا در آخرت خود که خبری از مقام عظمای ولایت و رهبر کبیر و انقلاب اسلامی و بشار اسد و منافع مادی نخواهد بود، و از تو سوال خواهد شد که این کشته ها به کدامین گناه کشته شدند؟ و تو به کدام مسلک و شریعت بودی که با جنایت کاران سازش کردی، جوابی خواهی داشت؟
آری حضور فردای تو در این نمایش، در این برهه زمانی، مهر تائید است بر جنایات اسد در سوریه - همانجا که مزین به تربت پاک حضرت زینب است!- و رهبری بناحق و ستمگرانه رهبر ایران. حال این تو و این راه ...

Friday, January 20, 2012

آزاد راه (ساخته عباس رافعی) از مردم ایران جایزه شعور طلایی گرفت.

آزاد راه (ساخته عباس رافعی) از مردم ایران جایزه شعور طلایی گرفت.


عباس رافعی، کارگردان و فیلمساز ایرانی در نامه ای از اداره کنندگان جشنواره فیلم فجر خواست فیلمش بنام "آزاد راه" را از جشنواره خارج کنند.

آقای رافعی در نامه اش نوشته است حضور در چنین جشنواره‌ای "در شرایط فعلی هیچ فضیلتی" برای او محسوب نمی شود.

http://www.bbc.co.uk/persian/arts/2012/01/120118_l06_rafei_fajr_festival_withdraw.shtml